سینمای فعلی انتقام سرمایه داری از مردم عادی ست خبرنگاران - وبلاگ بانیما

به گزارش وبلاگ بانیما، در حاشیه جشنواره سینما انقلاب و جایزه ققنوس، سلسله نشست هایی با عنوان رسانگاه برگزار می شود که هدف آن بررسی نسبت رسانه و سینما با مقوله پیشرفت است؛ این که سینما چه نسبتی با پشرفت کشور دارد و باید چه نقشی را برای پیشرفت کشور بازی کند؟

به گزارش گروه فرهنگی وبلاگ بانیما، در حاشیه جشنواره سینما انقلاب و جایزه ققنوس، سلسله نشست هایی با عنوان رسانگاه برگزار می شود که هدف آن بررسی نسبت رسانه و سینما با مقوله پیشرفت است؛ این که سینما چه نسبتی با پشرفت کشور دارد و باید چه نقشی را برای پیشرفت کشور بازی کند؟

جلسه نخست از سلسله نشست رسانگاه، سه شنبه 21 بهمن برگزار شد. در اولین قسمت از فصل اول این نشست، سید مهدی ناظمی پژوهشگر حوزه فلسفه سینما به ارائه نظرات خود پیرامون اندیشه در سینما پرداخت.

ناظمی در ابتدا به خواستگاه مشترک هنر و فلسفه پرداخت و تعامل و تعارض ایجاد شده میان این دو را، امری طبیعی قلمداد کرد. وی به جایگاه فعلی سینما اشاره کرد و گفت: در عصر افول هنر و نخبگانی شدن هنر های دیگر، این تنها سینماست که ضمن حفظ حرکت نخبگانی، عامه مردم را نیز با خود همراه کرده است. به بیانی سینما، اجتماعی ترین و هنرترین هنرهاست.

این پژوهشگر در رابطه با تعاملات فلاسفه با سینما افزود: کثرت سوء تفاهم های ایجاد شده توسط اندیشمندان و فلاسفه، ناشی از حمل استعداد تفکر در سینماست و برای اهمیت بالای سینماست.

وی با اشاره کردن به وابستگی سینما به سرمایه داری، خاطرنشان کرد: سینمای ما کاملا بالاشهری و نئولیبرال است، این فیلم ها منبع معتبر و قابل استنادی برای شناخت مردم پایین شهر نیست و تنها انتقام سرمایه داری از عدم همراهی مردم، با این جریان است. در این فیلم ها و حتی در صدا و سیما، هجو و تمسخر پایین شهری ها به وفور یافت می شود، هرچند چنین چیزی در سینمای هالیوود نیز هست، اما با کارشناسی های اجرا شده، فیلم حداقل احترامی برای مخاطب قائل است، احترامی که در سینمای ایران یافت نمی شود.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: متاسفانه در ایران کارشناس واقعی وجود ندارد و حتی منتقدین و وبلاگ بانیما که وظیفه آشکار سازی مناسبات آلوده را دارند، هجو و یا خریده می شوند. این فضا حاکی از صنعت پولشویی ست.

وی سینمای فعلی را حافظ وضع موجود خطاب کرد و ادامه داد: از آنجاکه سینمای فعلی برآمده از وضع موجود و سرمایه داری ست، با فلسفه بافی هایی نظیر بی پولی و فقر مردم، ناشی از طرز تفکر و عملکردشان است از وضع موجود حفاظت می کند و به تمسخر مردم می پردازد در حالی که فقر طی چند سال اخیر، به هیچ وجه ارادی نبوده و ناشی از بحران های اقتصادی ست. در این سینما مردم و پایین شهری ها در باغ وحش هایی مثل زورآباد وجود دارند و قهرمان فیلم پس از آگاهی نیز، ناچار به تن دادن به وضع موجود است. این سینما هستی را به درصد اندکی سرمایه دار و باغ وحش، تقسیم کرده است. داوران نیز چنین انتخابی داشته اند.

ناظمی جشنواره فجر امسال را بزرگ ترین توهین به ملت در طول سال های اخیر دانست و خواستار استیضاح مسولین مرتبط و بازگشت پول های حکومتی که صرف ساخته شدن فیلم ها شدند، شد. وی در خاتمه سلامت اقتصادی را برای رسیدن به سینمای ملی و سینمای پیشرفت امری ضروری دانست و مبارزه با پولشویی در سینما را اولین گام برای سلامت سینما که مقدمه ای برای رسیدن به سینمای پیشرفت است، برشمرد.