هنر جهانی میبد زیر سایه رکود کرونایی ، 200 زیلوباف در انتظار حمایت دولت - وبلاگ بانیما

به گزارش وبلاگ بانیما، شیوع بیماری کرونا در ماه های اخیر بازار فروش زیلوی یزد به عنوان فرش سلامت و هنر جهانی را از رونق انداخته است.

به گزارش وبلاگ بانیما آنلاین به نقل از ایسنا، عبدالکریم غنی پور، مسئول تعاونی زیلوبافان میبد که بیش از 60 سال از عمر خود را صرف زیلوبافی نموده، اظهار کرد: زیلو، یک فرش دستبافت سازگار با محیط زیست است که به دلیل داشتن مواد اولیه سالم و بدون حساسیت زا به فرش سلامت معروف شده است.

وی افزود: روزگاری 60 درصد از فرش ایران را زیلو تشکیل می داد، ولی با ورود موکت و قالی های ماشینی، عرصه بر این فرش سالم و اصیل تنگ شد. زیلو از پنبه خالص و بدون هیچ مصنوعات شیمیایی بافته می گردد، اما مردم ناآشنا با این هنر گرانبها و سرشار از سلامت، به زیراندازهای مصنوعی و شیمیایی روی آورده اند.

غنی پور که معتقد است زیلو در سال های اخیر و به دنبال جهانی شدن آن از حال و روز بهتری برخوردار شده بود، افزود: در حال حاضر 200 دستگاه زیلوبافی و 200 زیلوباف در یزد فعال هستند.

مسئول تعاونی زیلوبافان میبد و فعالان صنایع دستی استان یزد با اشاره به کرونا به عنوان معضلی برای زیلوبافان، گفت: کرونا درست زمانی از راه رسید که وقت طلایی بازار و فروش زیلوبافانی بود. حتی یکی از زیلوبافان 300 میلیون زیلو برای فروش در نوروز آماده نموده بود، اما در این شرایط حتی یک ریال هم به فروش نرفته و این به معنای هدررفت سرمایه و انرژی این زیلوباف است.

وی ادامه داد: با این وجود، همچنان زنان خانه دار میبدی مشغول بافت زیلو هستند و زیلوهایشان را برای فروش می آورند، درحالی که شرکت تعاونی، توان خرید زیلوهایشان را ندارد و نمی دانیم چگونه جواب بافندگانمان را بدهیم.

صادرات

غنی پور افزود: زیلو، فرشی است که صادرات آن به صورت چمدانی و توسط گردشگران انجام می گردد، اما امروز دیگری خبری هم از گردشگری نیست.

وی بیان نمود: صادرات عمده زیلو احتیاج به سرمایه گذار دارد. چنین سرمایه ای در اختیار زیلوبافان که عمدتاً از اقشار ناتوان جامعه هستند نیست و سرمایه گذاری هم تا به امروز در این حوزه ورود ننموده است.

غنی پورافزود: وجود یک بازاریاب خوب برای فروش زیلو در کشورهای دیگر به خصوص کشورهای عربی یاری بزرگی به توسعه این صنعت می نماید.

بیمه بافندگان زیلو

مسئول تعاونی زیلوبافان میبد و فعالان صنایع دستی استان یزد از بیمه نشدن بافندگان زیلو گلایه کرد و گفت: تعداد محدود و انگشت شماری از از بافندگان پوشش بیمه ای دارند. مسئولان در جواب درخواست بیمه شدن بافندگان زیلو گفتند که باید بیمه قالی باف ها را قطع کنیم تا شما را بیمه کنیم. در حالی که ما هرگز راضی به چنین کاری نیستیم. بعضی نیز پیشنهاد دادند تا از بیمه عشایر و روستایی استفاده کنیم که این ها هیچ کدام یاریی برای بیمه شدن زیلوبافان نیست.

وی بیان نمود: تا به امروز دولت هیچ حمایتی از زیلوبافان ننموده است، به جز بعضی پیگیری ها از سوی میراث فرهنگی که مادی نبوده است. حمایت دولت در قالب ارائه تسهیلات کم بهره می تواند این فرش جهانی و بافندگان و شاغلان آن را نجات دهد.

وی افزود: تنها مطالبه ما این است که زیلوهایمان را بخرند یا وامی با بهره پایین به ما بدهند تا مشکل ما تا زمان فروش بعدی مان در تابستان رفع گردد.

غنی پورگفت: در حال حاضر جوانان به دلیل مسائل این صنعت تمایلی به زیلوبافی ندارند. بیشتر افراد مشغول در این حرفه، سالمندان هستند که پس از آنها این هنر صنعت دوباره فراموش می گردد، مگر این که دولت با طرح های حمایتی بتواند راستا جذب جوانان را تسهیل کند.