پیری و فرسودگی های پا انسان - وبلاگ بانیما

به گزارش وبلاگ بانیما، این تغییرات با بروز تغییر در سلول ها و کاهش فراوری کلاژن به شکل گیری تدریجی تمایل دارند. همانطور که پوست نازک می گردد، لایه چربی که کف و پاشنه پا ها را پوشش می دهد نیز نازک می گردد.

پیری آثار منفی خود را بر پا ها و دیگر قسمت های بدن انسان می گذارد. با توجه به میزان استرسی که در طول زندگی به پا های خود وارد می کنیم، به راحتی می توان دلیل بروز این مسائل را درک کرد. افزون بر فرسودگی عمومی، تغییرات فیزیولوژیکی بر عملکرد مفاصل، استخوان ها و تاندون ها تاثیر می گذارند.

این تغییرات با بروز تغییر در سلول ها و کاهش فراوری کلاژن به شکل گیری تدریجی تمایل دارند. همانطور که پوست نازک می گردد، لایه چربی که کف و پاشنه پا ها را پوشش می دهد نیز نازک می گردد.

این تغییرات می توانند مسائل ثبات در زانوها، کفل ها، و کمر را افزایش دهند. فرسودگی تدریجی غضروف در فضای مفاصل همراه با التهاب بورس و تاندون ها نیز شرایط را بدتر می نمایند. رایج ترین مسائل پا مرتبط با پیری آن هایی هستند که بر پوست، بافت های همبند، مفاصل، ناخن ها و گردش خون تاثیر می گذارند.

خشکی پوست

خشکی پوست، به ویژه در کف پا مسئله ای است که شاید شما را وادار به استفاده روزانه از مرطوب نماینده ها برای پیشگیری از ترک خوردن پوست و بروز عفونت کند. تحلیل رفتن تدریجی کلاژن با عدم مراقبت از پا تشدید می گردد و می تواند به بروز پینه ها و ترک در پاشنه های پا منجر گردد.

در صورت عدم درمان، پوست ترک خورده اطراف پاشنه پا می تواند راه رفتن یا حتی ایستادن را سخت و دردناک سازد.

اگر ترک در پوست به اندازه ای عمیق باشد که امکان نفوذ باکتری ها به لایه های عمیق تر را فراهم کند، احتمال بروز عفونت پا افزایش می یابد. در افراد مسن یا افراد مبتلا به دیابت، این می تواند به یک عفونت بالقوه جدی به نام سلولیت (عفونت بافت) منجر گردد.

صافی کف پا

با افزایش سن، بافت های همبند به نام رباط ها می توانند دچار کشیدگی شده و این شرایط می تواند کاهش قوس کف پا و صافی کف پا را به همراه داشته باشد. درد ناشی از صافی کف پا که به طور معمول در قسمت میانی کف پا شکل می گیرد، به طور معول با فعالیت افزایش یافته و اغلب با تورم در امتداد قسمت داخلی قوزک و قوس کف پا همراه است. کفل، زانو و کمر درد نیز شایع هستند.

همچنین، صافی کف پا می تواند زاویه پای شما را تغییر دهد و موجب اورپرونیشن (Overpronation)، از دست دادن پایداری، و افزایش خطر پیچ خوردگی قوزک و پا گردد.

کوتاه شدن تاندون آشیل

با افزایش سن، نوع دیگری از بافت همبند به نام تاندون می تواند محتوای آب خود را از دست بدهد. تاندون ها عضلات را به استخوان متصل می نمایند و اگر به واسطه از دست دادن آب خود کوتاه شوند، ممکن است با صافی کف پا روبرو شوید.

این به ویژه در خصوص تاندون آشیل صادق است که عضله ساق پا را به استخوان پاشنه متصل می نماید.

انگشت چکشی

انگشت چکشی یک خمیدگی غیر طبیعی در مفصل یک یا تعداد بیشتری از انگشتان پا است که به طور معمول با پوشیدن کفش های تنگ یا پاشنه بلند مرتبط است. افراد مبتلا به این شرایط مستعد تجربه پینه و میخچه هستند. سفتی مفصل، ناراحتی، تورم و درد نیز شایع هستند.

انگشت چکشی شرایطی دائمی است مگر این که مفاصل انگشتان پا به وسیله عمل جراحی دوباره تراز شوند. حرکات کششی ممکن است مقداری از تحرک را به انگشتان بازگرداند، اما لزوما به بهبود کامل منجر نمی گردد. استفاده از پد های انگشتان پا، آتل ها و کفش های مناسب می توانند مقداری از درد و ناراحتی را کاهش دهند.

تغییرات ناخن پا

با افزایش سن، ناخن ها به طور معمول ضخیم تر و شنماینده تر می شوند و کوتاه کردن و مراقبت از آن ها سختتر می گردد. با کاهش فراوری هورمون ها در افراد مسن، رشد ناخن به طور معمول کند می گردد و این یکی از دلایل بروز این شرایط است.

استروژن و تستوسترون دو هورمون موثر در فراوری کراتین هستند که در ظاهر زیبا و محکم ناخن های دست و پا نقش دارد. کاهش سطوح این هورمون ها می تواند موجب تغییر رنگ، ترک خوردگی، و شکل گیری برجستگی ها و لایه های ناهمواره روی ناخن گردد.

اگرچه مراقبت خوب از ناخن می تواند به میزان قابل توجهی ظاهر ناخن ها را بهبود ببخشد، اما برای پرهیز کامل از تغییرات مرتبط با افزایش سن ممکن است کافی نباشد. از دیگر دلایل شایع تغییرات ناخن های پا می توان به موارد زیر اشاره نمود:

- کم کاری تیروئید

- بیماری سرخرگ محیطی

- اونیکومیکوزیس، یک عفونت قارچی ناخن های پا

کراتوز سبورئیک

کراتوز سبورئیک یک بیماری پوستی شایع است که افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد. این ضایعات برجسته پوستی اغلب با زگیل ها اشتباه گرفته می شوند و به طور معمول روی پاها، انگشتان پا و قوزک را تحت تاثیر قرار می دهند. آن ها هرگز در کف پا دیده نمی شوند.

اگرچه ضایعات سبورئیک دردناک نیستند، گاهی اوقات می توانند موجب خارش شده یا هنگام پوشیدن کفش موجب موجب تحریک پا شوند.

در صورت مشاهده تغییر در رنگ، بافت یا شکل ضایعات به پزشک مراجعه کنید. این ممکن است نشانه اولیه از سرطان پوست از جمله کارسینوم سلول بازال و ملانوم باشد.

آرتریت

استئوآرتریت یا آرتروز از جمله شرایط شایع بین افراد مسن است. مفصل قوزک، مفصل زیرقاپی (ساب تالار) و مفصل متاتارسوفالانژیال (مفصل بین کف پا و انگشتان پا) سه مفصلی هستند که به طور معمول در ناحیه پا تحت تاثیر قرار می گیرند.

از عوامل خطر برای آرتروز پا می توان به موارد زیر اشاره نمود:

- چاقی

- انگشت چکشی

- انحراف شست

- آسیب دیدگی کف یا قوزک پا در گذشته

یکی دیگر از شرایط پا که افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد، نقرس است. نقرس نوعی اختلال التهابی است که به واسطه انباشت کریستال های اسید اوریک اطراف یک مفصل شکل گرفته و موجب درد حاد و اغلب ناتوان نماینده می گردد. این شرایط بیشتر انگشت شست پا را تحت تاثیر قرار می دهد.

مسائل گردش خون

یکی از شایع ترین علائم کف و قوزک پا در افراد مسن اِدِم، اصطلاح پزشکی برای تورم بافت ها، است. اِدِم اغلب به واسطه گردش خون ضعیف شکل گرفته و به انباشت مایع در اندام های انتهایی، به ویژه کف و قوزک پا ها منجر می گردد.

اِدِم به طور معمول با شرایطی که در افراد مسن دیده می شوند، مانند موارد زیر مرتبط است:

- نارسایی احتقانی قلب

- بیماری مزمن کلیوی

- سیروز و دیگر بیماری های کبدی

انسداد رگ خونی می تواند به اِدِم سیاهرگی منجر گردد که به طور معمول یک پا را تحت تاثیر قرار می دهد. بیماری قلبی عروقی، بعضی دارو ها و تغییرات هورمونی ممکن است موجب تورم در هر دو پا شوند که به نام اِدِم محیطی دو جانبه شناخته می گردد.

دیابت، به ویژه با افزایش سن می تواند بر گردش خون تاثیرگذار باشد. در صورت بروز این اتفاق، درمان عفونت های پا می تواند بسیار سخت شده و به شکل گیری زخم های که بهبود نمی یابند، منجر گردد.

نوروپاتی دیابتی، احساس سوزن سوزن شدن که بیشتر پا ها را تحت تاثیر قرار می دهد، یکی دیگر از پیامد های شایع دیابت بلند مدت است.